dark-girl

trochę to dziwne ale potrzebę pisania i zwierzania się czuję chyba tylko wtedy kiedy jest źle... mówienie o swoich problemach rzeczywiście pomaga, a mówienie o szczęściu... nie wiem :) mi w zupelności wystarcza to co mam, nie jestem pewna czy to do końca tak dobrze bo kopoty mogą pojawić się w każdej chwili, a jednak... zatonęlam...

i jak to możliwe że znowu się uśmiecham? wrócileś... tak znowu tu jesteś i trzymasz mnie za rękę... i znów czuję że żyję! i obiecuję sobie że już nie popelnię żadnego glupstwa i pomyślę zanim coś powiem, ale przecież... moje "chcę" to wcale nie jest dużo, a jednak... jesteś... i ja też już istnieję...

nie ma mnie tu ostatnio... w ogóle nigdzie mnie nie ma i nic nie robię, a wciąż brakuje mi czasu... ciągle staram się nie myśleć o S ale to do niczego nie prowadzi, w końcu co za różnica więc czemu mam się w jakikolwiek sposób ograniczać... to i tak już... stracone? czy aby na pewno? podobno nic nie robię... haha... śmieszne! staram się jak mogę ale już nawet to nie wystarcza :/ więc... nie, narazie ciiisza...

"rozpuszczam wlosy

i grzeszę w myślach...

w ukryciu nocy...

w snach..."

nadzieja wrócila na jedną dobę... potem jej miejsce zastąpilo stare, zaprzyjaźnione już rozczarowanie... i nie mogę powiedzieć że jest gorzej bo gorzej już nie może boleć a jednak tak wlaśnie mi się wydawalo... i mimo to chcialam ci podziękować S za jedną spokojną noc, mimo wszystko dla mnie znaczylo to bardzo wiele

i teraz tylko chcialabym sprawdzić się w nowej sytuacji... zobaczyć czy się już kurwa czegoś nauczylam czy jeszcze nie?!

"szukam cię - a gdy cię widzę

udaję, że cię nie widzę

kocham cię - a gdy cię spotkam

udaję, że cię nie kocham

zginę przez ciebie - nim zginę

krzyknę, że ginę przypadkiem"

kazimierz przerwa - tetmajer